Bielańsko-Tyniecki Park Krajobrazowy to jeden z najpiękniejszych jurajskich parków województwa małopolskiego. Rozpoczyna się w południowo-zachodnich dzielnicach Krakowa i ciągnie na zachód, wzdłuż doliny Wisły, aż do Czernichowa. Zachwyca niezwykłym ukształtowaniem terenu i jest prawdziwą skarbnicą zabytków architektury.
Tak jak wszystkie pozostałe obszary zaliczane do Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych, park bielańsko-tyniecki cechuje się bardzo urozmaiconą rzeźbą terenu z wieloma pagórkami, malowniczymi wąwozami i starymi formacjami skalnymi. Obejmuje trzy ważne obszary leśne: wokół Czernichowa na zachodzie, o okolicach Tyńca w środkowej części oraz Lasek Wolski na wschodzie. Dwa ostatnie leżą w administracyjnych granicach Krakowa, którego miejskie ścieżki rowerowe prowadzą wprost na leśne szlaki Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego.
Park jest jednym z ulubionych miejsc aktywnego wypoczynku mieszkańców stolicy Małopolski, którzy wybierają się do niego całymi rodzinami na rowery, z kijkami do nordic walking, a zimą także na biegówki. Odwiedzający go turyści z innych regionów kraju najchętniej szukają noclegów oczywiście na krakowskiej starówce. Mają także do wyboru pokoje gościnne zlokalizowane niedaleko słynnego opactwa w samym Tyńcu.
Bielańsko-Tyniecki Park Krajobrazowy bierze swoją nazwę od dwóch zabytkowych klasztorów: wspomnianego już opactwa benedyktynów w Tyńcu oraz ojców kamedułów na Bielanach. Pierwszy z nich wznosi się na wapiennej skale jurajskiej nad brzegiem Wisły i został ufundowany blisko tysiąc lat temu. Na przestrzeni wieków wiele razy był niszczony i odbudowywany. Romantyczny kompleks odznacza się silnymi wpływami stylu barokowego i rokokowego. Można w nim jednak wciąż dostrzec elementy typowo romańskie z czasów dynastii Piastów i sprzed tatarskiego najazdu, gdy jeszcze nikt w Krakowie nie potrafiłby sobie wyobrazić Lajkonika. Ciekawym pomnikiem przyrody w pobliżu tynieckiego opactwa jest stara aleja lip drobnolistnych. Klasztor na Bielanach leży nieco bliżej centrum Krakowa, na północny-wschód od Tyńca, po drugiej stronie Wisły oraz przecinającej tę część miasta autostrady A4. Wznosi się na zalesionym wzgórzu, a nad całym jego kompleksem góruje barokowy kościół. Ufundował go na początku XVII w. bogaty szlachcic Mikołaj Wolski, od którego nazwiska do dziś jest nazywany okoliczny lasek.
Leśny szlak spod opactwa kamedułów prowadzi do rezerwatu Bielańskie Skałki w Lasku Wolskim. Prezentuje on kawałek typowego, dzikiego krajobrazu Wyżyny Krakowskiej, gdzie stare wapienne skały kruszeją pod cierpliwym naporem korzeni drzew i gęstej roślinności. Szlaki w Lasku Wolskim prowadzą dalej do dwóch podobnych rezerwatów o nazwach Panieńskie Skałki i Skałki Przegorzalskie.
Do sąsiadującego z Bielanami, podmiejskiego Kryspinowa chętnie uczęszczają śmiałkowie, którzy upodobali sobie chodzenie po grotach. Jaskinia Kryspinowska jest zaliczana do najważniejszych pomników przyrody Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego. Ma 255 m długości i schodzi na głębokość 5 m. Jej wąskie korytarze prowadzą do licznych, podziemnych jeziorek. Niestety, według relacji osób, które zapuszczały się do tego labiryntu, w części jaskini najbliżej wejścia znajduje się sporo śmieci, przyniesionych za pewne przez ludzi, którzy nie odwiedzili jej po to, aby rozkoszować się dziką przyrodą.
