Chę­ciń­sko-Kie­lec­ki Park Kra­jo­bra­zo­wy leży w środ­ko­wej czę­ści woje­wódz­twa świę­to­krzy­skie­go i zaczy­na się na połu­dnio­wo-zachod­nich obrze­żach Kielc. Wśród tutej­szych falu­ją­cych pól, zale­sio­nych wzgórz i dolin zacho­wa­ły się jedy­ne w swo­im rodza­ju, wie­lo­set­let­nie zabyt­ki. Z uwa­gi na nie­zwy­kłe ska­ły i jaski­nie, chęt­nie ścią­ga­ją tu też zapa­le­ni geolodzy.

Obszar Chę­ciń­sko-Kie­lec­kie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go obej­mu­je część Wyży­ny Kie­lec­kiej i połu­dnio­wo-zachod­ni frag­ment Gór Świę­to­krzy­skich. Jest on ulu­bio­nym miej­scem geo­lo­gów, ponie­waż pod­czas inten­syw­nej nie­gdyś eks­plo­ata­cji surow­ców natu­ral­nych w tym rejo­nie odsło­nię­to na świa­tło dzien­ne ska­ły z nie­mal wszyst­kich okre­sów geo­lo­gicz­nych. Moż­na tu rów­nież zna­leźć nie­zwy­kle malow­ni­cze jaski­nie. Jed­no­cze­śnie park zachwy­ca swo­ją przy­ro­dą oży­wio­ną, zna­la­zło tu swój dom wie­le rzad­kich gatun­ków roślin i zwie­rząt. Skal­ne gro­ty są np. schro­nie­niem nie­to­pe­rzy. W par­ku wyzna­czo­no sie­dem rezer­wa­tów przy­ro­dy, a jed­ną trze­cią jego powierzch­ni zaj­mu­ją lasy.

Dobrą bazą wypa­do­wą do zwie­dza­nia Chę­ciń­sko-Kie­lec­kie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go są Kiel­ce. Jest to sto­li­ca i naj­więk­sze mia­sto woje­wódz­twa świę­to­krzy­skie­go. W ostat­nich latach moc­no się zmie­ni­ło, budząc dziś swo­imi sta­ran­nie wyre­mon­to­wa­ny­mi zabyt­ka­mi nie­skry­wa­ny zachwyt tury­stów. War­to zwró­cić w tym mie­ście uwa­gę m.in. na XVI-wiecz­ny Pałac Bisku­pów Kra­kow­skich, czy wie­lo­krot­nie prze­bu­do­wy­wa­ne, a obec­nie noszą­ce sza­ty baro­ko­we kościół św. Woj­cie­cha i bazy­li­ka kate­dral­na. Poza Kiel­ca­mi, miej­sca noc­le­go­we­go moż­na poszu­kać w jed­nym z licz­nych pen­sjo­na­tów i gospo­darstw agro­tu­ry­stycz­nych, dzia­ła­ją­cych w obrę­bie par­ku, m.in. w Chę­ci­nach, Korzec­ku, Bocheń­cu, czy w Soko­ło­wie Górnym.

W Kiel­cach roz­po­czy­na się czer­wo­ny szlak tury­stycz­ny, pro­wa­dzą­cy w głąb par­ku, aż do słyn­ne­go zam­ku w Chę­ci­nach. Naj­pierw docie­ra na poło­żo­ną jesz­cze na tere­nie mia­sta Górę Kar­czów­kę. Nie­wiel­ki, wzno­szą­cy się na 339 m n.p.m. szczyt nale­ży do Gór Świę­to­krzy­skich i szcze­gól­nie pięk­nie mie­ni się w bar­wach jesie­ni. Góru­ją nad nim impo­nu­ją­cy, baro­ko­wy klasz­tor ojców ber­nar­dy­nów wraz z kościołem.

Czer­wo­ny szlak pro­wa­dzi dalej na nie­co niż­szą Górę Brusz­nia w zachod­niej czę­ści Kielc. Tam trakt krzy­żu­je się z ozna­ko­wa­nym na żół­to szla­kiem spa­ce­ro­wym, któ­rym moż­na obejść całe mia­sto dooko­ła. My jed­nak idzie­my dalej na zachód, przez grzbiet 388-metro­we­go Patro­lu i pobli­ską miej­sco­wość Zgór­sko, do Jaski­ni Raj. Ta impo­nu­ją­ca gro­ta kra­so­wa jest wewnątrz oświe­tlo­na i udo­stęp­nio­na dla zwie­dza­ją­cych. Moż­na w niej podzi­wiać wspa­nia­łe sta­lak­ty­ty i sta­lag­mi­ty, a tak­że małe, jaski­nio­we jezior­ka. W pawi­lo­nie wej­ścio­wym jaski­ni znaj­du­je się nie­wiel­kie muzeum i kawiar­nia, a zaraz obok funk­cjo­nu­je tak­że zajazd dla tury­stów i parking.

Po zwie­dze­niu Jaski­ni Raj, może­my wybrać się dalej czer­wo­nym szla­kiem tury­stycz­nym do Chę­cin. Po pierw­szym kilo­me­trze minie­my wte­dy 328-metro­wą Czer­wo­ną Górę i znaj­du­ją­cy się na jej sto­ku, nie­czyn­ny kamie­nio­łom Zyg­mun­tów­ka. Dalej szlak pro­wa­dzi na nie­co wyż­sze wznie­sie­nie o nazwie Zele­jo­wa, wokół któ­rej utwo­rzo­no leśny rezer­wat przy­ro­dy. Ostat­nim przy­stan­kiem na szla­ku są Chę­ci­ny. Nad zabyt­ko­wym mia­stecz­kiem góru­je impo­nu­ją­ca twier­dza z począt­ku XIII w. Ma trzy wyso­kie wie­że, z któ­rych jed­na peł­ni dziś funk­cję punk­tu wido­ko­we­go dla tury­stów. Śre­dnio­wiecz­ny zamek musiał się przez wie­ki opie­rać nisz­czy­ciel­skim siłom m.in. Poto­pu Szwedz­kie­go, czy roko­szu Zebrzy­dow­skie­go. Do XVIII w. zamek stop­nio­wo popa­dał w ruinę. U stóp góry zam­ko­wej stoi pięk­ny, XVII-wiecz­ny zespół klasz­tor­ny kla­ry­sek. W Chę­ci­nach war­to też zwró­cić uwa­gę na sta­re kościo­ły i daw­ny klasz­tor bernardynów.