Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy leży na granicy trzech województw: mazowieckiego, warmińsko-mazurskiego i kujawsko-pomorskiego. Większość jego obszaru zajmują lasy, przez co jest przez niektórych nazywany Zielonymi Płucami Polski. Bogactwo flory i fauny parku kryje się w skrytych za drzewami torfowiskach i nad brzegami licznych jezior rynnowych. Miejsce to jest chętnie odwiedzane przez turystów spragnionych wypoczynku na łonie dzikiej przyrody.
Swoją bogatą rzeźbę terenu Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy zawdzięcza ostatniemu zlodowaceniu. Miejscowe akweny zasila przepływająca tędy rzeka Brynica. Park jest schronieniem dla wielu gatunków roślin i małych zwierząt. Rośnie tu wiele drzew uznanych za pomniki przyrody. Na terenie parku istnieje szczególnie wiele siedlisk dzikich ptaków, a w jego czystych wodach pływają m.in. bobry.
Doskonałymi bazami wypadowymi do zwiedzania parku są położone w województwie kujawsko-pomorskim Górzno oraz Lidzbark Wiejski w województwie warmińsko-mazurskim. Są to znane miejscowości wypoczynkowe, dysponujące niezłą infrastrukturą turystyczną i wieloma ośrodkami wczasowymi. Położone w zachodniej części parku Górzno jest rozciągnięte pomiędzy dwoma niewielkimi jeziorami: Górzeńskim i Młyńskim. Nad brzegiem pierwszego z tych akwenów znajduje się przystań żaglówek. Jezioro Górzeńskie jest doskonałym miejscem do pływania kajakiem. Chętnie ściągają nad jego wody również wędkarze.
Lidzbark leży zaraz za północno-wschodnią granicą parku, już na terenie sąsiedniego, Wielskiego Parku Krajobrazowego. Od parku górznieńsko-lidzbarskiego dzieli go niecałe 4 km długości rynnowego Jeziora Lidzbarskiego. Również ten czysty akwen jest ulubionym miejscem miłośników sportów wodnych. Dodatkowym atutem miejscowości jest kameralna, zabytkowa starówka z XVIII-wiecznym kościołem św. Wojciecha i ruinami średniowiecznej baszty zamkowej.
Nad brzegiem Jeziora Lidzbarskiego rozpoczyna się około 10-kilometrowy szlak turystyczny doliną rzeki Wel. Trakt prowadzi najpierw na Górkę, gdzie mieściła się kiedyś wczesnośredniowieczna, słowiańska osada, która dała początek Lidzbarkowi. Później idący szlakiem turysta dociera do brzegu rzeki Wel. Jest ona niewielkim dopływem Drwęcy i wypływa ze źródła na południowych stokach morenowych Wzgórz Dylewskich. W płytkiej i czystej rzece, która łączy się z kilkoma okolicznymi jeziorami, można dojrzeć przepływające ryby. Inny ze szlaków turystycznych wychodzących z Lidzbarku, prowadzi brzegiem Jeziora Lidzbarskiego do rezerwatu „Klonowo”, w którym można podziwiać kilka wiekowych pomników przyrody.
Jednym ze szlaków turystycznych, który ma swój początek w Górznie, można dotrzeć w szuwary i na bagna w oddalonym o kilka kilometrów na wschód rezerwacie przyrody Czarny Bryńsk. Znajduje się tu małe jezioro o tej samej nazwie. Kierując się dalej na północ, wzdłuż granicy województw kujawsko-pomorskiego i warmińsko-mazurskiego, można dotrzeć do nadleśnictwa Buczkowo, mijając po drodze niewielkie, zatopione w puszczy osady.
