Mazowiecki Park Krajobrazowy leży na prawym brzegu Wisły, obejmując południowo-wschodni kraniec Warszawy oraz tereny sześciu otaczających ją gmin. Większość jego obszaru stanowią lasy, które są cenną przyrodniczo enklawą wewnątrz największej polskiej aglomeracji. Od ponad stu lat teren parku jest też jednym z ulubionych miejsc rekreacji jej mieszkańców.
Objęte przez park obszary leśne są pozostałościami gęsto porastającej niegdyś tę część Mazowsza Puszczy Osieckiej. Przez jego terytorium przepływają malownicze rzeczki Mienia i Świder. W dolinie tej ostatniej utworzono malowniczy rezerwat przyrody. W Mazowieckim Parku Krajobrazowym dominują lasy iglaste. Zachowały się tutaj też cenne przyrodniczo obszary torfowiskowe i podmokłe. Park zamieszkują m.in. sarny, dziki, borsuki i łasice, nad rzekami widać ślady działalności bobrów, a nad koronami tutejszych drzew krążą m.in. bieliki, kuliki wielkie i kropiatki. Widełki rzek Mienia i Świder rozdzielają park na dwie części. W północnej, która rozciąga się od Wesołej po Józefów i Wiązowną, można znaleźć liczne torfowiska i wydmy. Południowa część parku jest ponad dwukrotnie większa i rozpościerają się tutaj Lasy Celestynowskie. Jednym z ciekawszych miejsc jest w niej także rozległe bagno „Całowanie”.
Najlepszą bazą noclegową wokół parku dysponuje oczywiście Warszawa. Z centrum można tu dojechać komunikacją miejską lub rowerowymi ścieżkami. W samym parku można też wynająć domek letniskowy lub zatrzymać się na polu namiotowym. Hotel lub pensjonat da się znaleźć także w leżącym na zachodnim skraju parku Otwocku i wzdłuż drogi wojewódzkiej 721, łączącej to miasto z Warszawą.
Otwock to bardzo urokliwy zakątek aglomeracji warszawskiej. Można tu zobaczyć wiele ciekawych zabytków, takich jak podmiejskie wille na skraju lasu z przełomu XIX i XX w., z których jedna służy dziś za otwocki ratusz, a także przedwojenny, modernistyczny kościół św. Wincentego à Paulo. Warszawiacy od dawna lubili w tym mieście odpoczywać od wielkomiejskiego zgiełku. W 1893 r. powstało w Otwocku pierwsze w Polsce, nizinne sanatorium dla osób leczących choroby płuc.
Doskonałym środkiem transportu do zwiedzenia Mazowieckiego Parku Krajobrazowego jest rower. Jego terytorium przecina kilka popularnych szlaków dla cyklistów, m.in. Warszawska Obwodnica Turystyczna. Oznakowanym na zielono szlakiem rowerowym można dotrzeć spod ratusza w stołecznej dzielnicy Wawer do zatopionego w lesie osiedla Zbójna Góra. Niebieskim traktem PTTK dla cyklistów można natomiast dojechać z warszawskiej stacji kolejowej Anin do Falenicy, osiedla położonego na zachodnim skraju parku.
Dla rowerzystów doskonale nadają się także wytyczone w parku szlaki piesze. Z otwockiego dworca PKP Świder można dotrzeć żółtym lub czarnym traktem PTTK do jednego z najpiękniejszych w tym rejonie, nadrzecznego rezerwatu „Świder”. Szlak czarny prowadzi stąd do Świdrów Wielkich, dawnej wsi, która jest najstarszą częścią Otwocka. Żółtym traktem turystycznym można dotrzeć znad Świdra do malowniczych rezerwatów „Na Torfach” i „Celestynowski Grąd”.
