Nad­ni­dziań­ski Park Kra­jo­bra­zo­wy leży w połu­dnio­wej czę­ści woje­wódz­twa świę­to­krzy­skie­go. Roz­cią­ga się wzdłuż doli­ny rze­ki Nidy i obej­mu­je swym zasię­giem część Gar­bu Piń­czow­skie­go. Z pięk­nem dzi­kiej przy­ro­dy sąsia­du­je tu nie­zwy­kłe bogac­two kul­tu­ro­we. Ta część środ­ko­wej Pol­ski była przez set­ki lat miej­scem ener­gicz­nej dzia­łal­no­ści róż­nych naro­dów i wspól­not reli­gij­nych, a tak­że ryce­rzy, zakon­ni­ków i ambit­nych władców.

Rzeź­ba tere­nu par­ku jest bar­dzo zróż­ni­co­wa­na. Cha­rak­te­ry­stycz­ną cechą tutej­sze­go kra­jo­bra­zu są gip­so­we for­ma­cje skal­ne z licz­ny­mi osu­wi­ska­mi i jaski­nia­mi. Nie­któ­re z nich się­ga­ją ponad 3 m wyso­ko­ści. Natu­ral­nie ukształ­to­wa­ne brze­gi Nidy są nato­miast ide­al­nym miej­scem na sie­dli­ska ptac­twa wod­ne­go i błot­ne­go. Wiel­kim bogac­twem eko­lo­gicz­nym wyróż­nia­ją się tak­że tutej­sze tor­fo­wi­ska i roz­le­wi­ska, a prze­ci­na­ją­ce je szla­ki tury­stycz­ne pro­wa­dzą do wie­lu nie­ba­nal­nych zabyt­ków architektury.

Nad­ni­dziań­ski Park Kra­jo­bra­zo­wy two­rzy dość zwar­ty i bar­dzo atrak­cyj­ny region tury­stycz­ny wraz z sąsia­du­ją­cym z nim od zacho­du Kozu­bow­skim Par­kiem Kra­jo­bra­zo­wym oraz leżą­cym po jego wschod­niej stro­nie Sza­niec­kim Par­kiem Kra­jo­bra­zo­wym. Dosko­na­łą bazą wypa­do­wą do zwie­dze­nia całej oko­li­cy jest miej­sco­wość uzdro­wi­sko­wa Busko Zdrój, w któ­rej dzia­ła­ją licz­ne pen­sjo­na­ty, gościń­ce i sana­to­ria. Naj­cen­niej­szym zabyt­kiem Buska Zdro­ju jest kościół pw. Nie­po­ka­la­ne­go Poczę­cia NMP z prze­ło­mu XVI i XVII w. War­to w nim tak­że zwró­cić uwa­gę na XVII-wiecz­ny, drew­nia­ny kośció­łek św. Leonar­da, czy daw­ny zespół zabu­do­wań klasz­tor­nych z pierw­szej poło­wy XVIII w. Do Buska Zdro­ju co roku ścią­ga­ją tysią­ce tury­stów. Ze wzglę­du na swój urok, miej­sco­wość była też pla­nem dla 51. odcin­ka popu­lar­ne­go seria­lu „Ojciec Mateusz”.

Sie­dzi­ba zarzą­du Nad­ni­dziań­skie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go jest zlo­ka­li­zo­wa­na w pół­noc­nej czę­ści jego tery­to­rium, w Piń­czo­wie. Jest to nie­wiel­kie mia­stecz­ko, któ­re urze­ka pięk­nem swo­jej sta­rów­ki. War­to zoba­czyć tutaj daw­ny zespół klasz­tor­ny ojców pau­li­nów wraz z kościo­łem św. Jana Ewan­ge­li­sty z XVII w., sta­rą syna­go­gę i manie­ry­stycz­ną kapli­cę św. Anny z prze­ło­mu XVI i XVII w. Cie­ka­wym obiek­tem jest też powsta­ły w tym samym okre­sie Dom Ariań­ski, będą­cy obec­nie sie­dzi­bą oddzia­łu Archi­wum Pań­stwo­we­go w Kielcach.

W Piń­czo­wie roz­po­czy­na się nie­bie­ski szlak tury­stycz­ny PTTK, któ­rym moż­na dojść aż do Wiśli­cy. Wie­dzie on naj­pierw na wschód, na teren roz­cią­ga­ją­ce­go się na tor­fo­wi­skach rezer­wa­tu „Pie­czy­ska”. Kolej­nym przy­stan­kiem nie­bie­skie­go trak­tu jest poło­żo­na na wschod­nim skra­ju par­ku wieś Gro­cho­wi­ska, gdzie w 1863 r. zosta­ła sto­czo­na jed­na z naj­krwaw­szych bitew Powsta­nia Stycz­nio­we­go. Moż­na w niej odwie­dzić mogi­łę pole­głych wów­czas powstań­ców. Na pamiąt­kę Bitwy pod Gro­cho­wi­ska­mi, na pobli­skich polach orga­ni­zo­wa­ne są dziś rekon­struk­cje historyczne.

Z Gro­cho­wisk nie­bie­ski szlak tury­stycz­ny na chwi­lę wycho­dzi poza gra­ni­ce Nad­ni­dziań­skie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go, aby dojść do Wełcza, w któ­rym war­to zoba­czyć nie­zwy­kłą, pomni­ko­wą sosnę, sto­ją­cą na wcho­dzą­cych wyso­ko ponad zie­mię, gru­bych i roz­ga­łę­zio­nych korze­niach. Następ­nie trakt zakrę­ca znów w stro­nę par­ku i docie­ra do rezer­wa­tów przy­ro­dy „Winia­ry Zagoj­skie” i „Sko­ro­ci­ce”.