Nad­war­ciań­ski Park Kra­jo­bra­zo­wy obej­mu­je część doli­ny War­ty we wschod­niej Wiel­ko­pol­sce. Kory­to rze­ki jest w tym miej­scu krę­te jak ser­pen­ty­na i czę­sto wyle­wa, two­rząc dobrze nawod­nio­ny obszar, będą­cy dziś jed­nym z naj­waż­niej­szych sie­dlisk wod­nych pta­ków w Pol­sce. Szlak tury­stycz­ny bie­gną­cy przez teren par­ku pro­wa­dzi do wie­lu cie­ka­wych zabyt­ków architektury.

Nad­war­ciań­ski Park Kra­jo­bra­zo­wy roz­cią­ga się wzdłuż kory­ta War­ty, ze wscho­du na zachód w powie­cie słu­pec­kim. Od pół­noc­ne­go-wscho­du ogra­ni­cza go kory­tarz auto­stra­dy A2, a jego naj­da­lej wysu­nię­tą na zachód miej­sco­wo­ścią są Pyz­dry. Jako, że wąska wstę­ga par­ku obej­mu­je głów­nie dzi­kie łąki, pola i gaje, odwie­dza­ją­cy go tury­ści muszą szu­kać miejsc noc­le­go­wych raczej poza jego gra­ni­ca­mi. Na noc­leg w 20-oso­bo­wej izbie „Chat­ki Orbi­to­lo­ga” w środ­ku par­ku czę­sto decy­du­ją się jed­nak naukow­cy, pasjo­na­ci przy­ro­dy oraz szkol­ne wyciecz­ki. W dal­szym sąsiedz­twie funk­cjo­nu­je też wie­le gospo­darstw agro­tu­ry­stycz­nych. Moż­na się rów­nież zatrzy­mać w któ­rymś z mote­li przy auto­stra­dzie albo w pen­sjo­na­cie na tere­nie Koni­na czy pobli­skiej Wrześni.

Park obej­mu­je ukształ­to­wa­ną w cza­sie ostat­nie­go zlo­do­wa­ce­nia pra­do­li­nę War­ty. Zmie­nia­ją­ca przez wie­ki swój bieg, kapry­śna rze­ka zosta­wi­ła w oko­li­cy licz­ne sta­ro­rze­cza, czy­li podłuż­ne jezior­ka, któ­ry­mi kie­dyś pły­nął jej głów­ny nurt. Pod­mo­kłe tere­ny i brak więk­szych ludz­kich osie­dli spra­wia­ją, że na obsza­rze Nad­war­ciań­skie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go wystę­pu­ją dziś sie­dli­ska ponad 150 gatun­ków pta­ków. Poza dzi­ką przy­ro­dą, war­to jed­nak zwró­cić też uwa­gę na zabyt­ko­we miej­sco­wo­ści na obrze­żach parku.

Swo­ją wypra­wę do Nad­war­ciań­skie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go war­to roz­po­cząć na jego zachod­nim krań­cu, w Pyz­drach. To zabyt­ko­we mia­sto leży nie­da­le­ko ujścia Pro­sny do War­ty. Jed­nym z naj­ład­niej­szych tutej­szych obiek­tów jest kościół fran­cisz­ka­nów, począt­ko­wo wznie­sio­ny w sty­lu gotyc­kim, a w XVIII w. prze­bu­do­wy­wa­ny na modłę baro­ko­wą. Wyso­kiej kla­sy zabyt­kiem jest też kościół far­ny, któ­ry posia­da nie­co wię­cej ze swo­je­go daw­ne­go, śre­dnio­wiecz­ne­go uro­ku. Cho­ciaż na prze­strze­ni wie­ków, tak jak kościół fran­cisz­ka­nów, nie oparł się archi­tek­to­nicz­nym modom, po II woj­nie świa­to­wej przy­wró­co­no mu sza­tę gotycką.

Po krót­kim spa­ce­rze w Pyz­drach moż­na udać się czer­wo­nym szla­kiem tury­stycz­nym za wschód, w głąb par­ku. Trakt pro­wa­dzi przez zie­lo­ne łąki, nad krę­tym brze­giem rze­ki do tzw. „Chat­ki Orni­to­lo­ga” PTTK w Bia­ło­brze­gu. Mie­ści się tu schro­ni­sko oraz dosko­na­ły punkt do obser­wa­cji miesz­ka­ją­cych nad War­tą pta­ków. Szlak czer­wo­ny pro­wa­dzi z tego miej­sca dalej na wschód, aż do odda­lo­ne­go o 11 km Lądu. W miej­sco­wo­ści tej, nad rze­ką, wzno­si się wspa­nia­ły klasz­tor pocy­ster­ski, w któ­rym obec­nie dzia­ła wyż­sze semi­na­rium duchow­ne ojców sale­zja­nów. Klasz­tor powstał w tym miej­scu już w śre­dnio­wie­czu, a w XVII i XVIII w. cały kom­pleks był prze­bu­do­wy­wa­ny. Obec­nie jest to jeden z naj­więk­szych i naj­cie­kaw­szych zespo­łów budow­li baro­ko­wych w Wielkopolsce.