Park Kra­jo­bra­zo­wy Góra Świę­tej Anny leży w środ­ko­wo-wschod­niej czę­ści woje­wódz­twa opol­skie­go i obej­mu­je zachod­nią część Wyży­ny Ślą­skiej. Jego nazwa pocho­dzi od naj­wyż­sze­go szczy­tu Pasma Cheł­ma, wzno­szą­ce­go się na 406 m n.p.m. Na tym zale­sio­nym wzgó­rzu mie­ści się naj­waż­niej­sze na Ślą­sku sank­tu­arium, odwie­dza­ne co roku przez tysią­ce piel­grzy­mów z całej Polski.

Park Kra­jo­bra­zo­wy Góra Świę­tej Anny to nie tyl­ko miej­sce kul­tu reli­gij­ne­go, ale i nie­zwy­kle cie­ka­wy obszar przy­rod­ni­czy. Rzeź­ba tere­nu jest tu bar­dzo zróż­ni­co­wa­na. Poza Górą Świę­tej Anny, wystę­pu­je tu wie­le wzgórz, któ­rych wyso­kość prze­kra­cza 300 m n.p.m. Wędrów­ki po szla­kach pro­wa­dzą­cych przez tutej­sze wąskie wąwo­zy, suche doli­ny i buko­we lasy dają szan­sę przyj­rze­nia się z bli­ska typo­wym, malow­ni­czym kra­jo­bra­zom Opolsz­czy­zny. Na tere­nie par­ku ist­nie­je sześć rezer­wa­tów przy­ro­dy, w któ­rych żyją m.in. jele­nie, sar­ny i bor­su­ki, a nad koro­na­mi drzew krą­żą myszo­ło­wy, jastrzę­bie i puszczyki.

Przez Park Kra­jo­bra­zo­wy Góra Świę­tej Anny prze­bie­ga łączą­ca naj­więk­sze aglo­me­ra­cje połu­dnio­wej Pol­ski auto­stra­da A4. Odwie­dza­jąc go, moż­na się zatrzy­mać w domu piel­grzy­ma, funk­cjo­nu­ją­cym we wsi o tej samej nazwie, co park, albo w któ­rymś z pobli­skich pen­sjo­na­tów. Sank­tu­arium na wzgó­rzu jest poświę­co­ny bab­ce Jezu­sa św. Annie Samo­trze­ciej i sta­no­wi bar­dzo popu­lar­ny cel piel­grzy­mek Ślą­za­ków od bli­sko 500 lat. W odle­głych cza­sach, zanim sta­nął tu pierw­szy kościół chrze­ści­jań­ski, na Górze Świę­tej Anny ist­nia­ła świą­ty­nia pogań­ska. Obec­na tu dziś bazy­li­ka powsta­ła w XV w., a wybu­do­wa­ny obok, baro­ko­wy klasz­tor fran­cisz­ka­nów jest młod­szy od niej o oko­ło 300 lat.

Oko­li­ce Góry Świę­tej Anny były miej­scem zacie­kłej bitwy z Niem­ca­mi w cza­sie III powsta­nia ślą­skie­go w 1921 r., któ­rą prze­gra­ły pol­skie oddzia­ły. Wzgó­rze w tam­tych cza­sach zwa­ne Górą Chełm­ską, aż do 1945 r. pozo­sta­ło w gra­ni­cach Nie­miec. Pamiąt­ką po ślą­skich powstań­cach jest posta­wio­ny po woj­nie na wzgó­rzu monu­men­tal­ny Pomnik Czy­nu Powstań­cze­go. Wyko­na­no go według pro­jek­tu Xawe­re­go Duni­kow­skie­go. Imie­niem tego rzeź­bia­rza został póź­niej nazwa­ny 4‑kilometrowy szlak spa­ce­ro­wy, któ­ry bie­gnie wokół całe­go wzgó­rza. Dzie­ło Duni­kow­skie­go stoi na wyso­kiej ska­le, u któ­rej stóp znaj­du­je się wiel­ki amfi­te­atr, wybu­do­wa­ny jesz­cze przed woj­ną przez Niemców.

Imie­niem Powstań­ców Ślą­skich został nazwa­ny zna­ko­wa­ny na nie­bie­sko, 20-kilo­me­tro­wy szlak tury­stycz­ny, któ­ry pro­wa­dzi z Byto­mia przez całą Opolsz­czy­znę i koń­czy się znów na Gór­nym Ślą­sku, w Gli­wi­cach. Szla­kiem nie­bie­skim moż­na zejść z Góry Świę­tej Anny do miej­sco­wo­ści Leśni­ca, poło­żo­nej na jej połu­dnio­wo-wschod­nim zbo­czu i na skra­ju par­ku kra­jo­bra­zo­we­go. Mie­ści się tam sie­dzi­ba gmi­ny. Na skra­ju miej­sco­wo­ści znaj­du­je się sta­ry cmen­tarz żydow­ski, w któ­rym zacho­wa­ły się kamien­ne nagrob­ki z pierw­szej poło­wy XIX w.