Park Kra­jo­bra­zo­wy im. gen. Dezy­de­re­go Chła­pow­skie­go roz­cią­ga się pomię­dzy Kościa­nem a Śre­mem, w połu­dnio­wej czę­ści woje­wódz­twa wiel­ko­pol­skie­go. Więk­szość jego tery­to­rium sta­no­wią pola upraw­ne, poprze­ci­na­ne gdzie­nie­gdzie łąka­mi i uni­kal­ny­mi w ska­li Euro­py zadrze­wie­nia­mi. Watro tu zaj­rzeć ze wzglę­du na nie­zwy­kły kra­jo­braz kul­tu­ro­wy, wie­le zabyt­ko­wych pała­ców i świet­ne ośrod­ki jeździeckie.

Wyróż­ni­kiem Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go im. gen. Dezy­de­re­go Chła­pow­skie­go jest sze­reg cią­gną­cych się wzdłuż pól, sta­rych zadrze­wień, sadzo­nych tu w pierw­szej poło­wie XIX w. z ini­cja­ty­wy gene­ra­ła Dezy­de­re­go Chła­pow­skie­go. Te uni­kal­ne w ska­li Euro­py, pro­ste, leśne kory­ta­rze peł­nią od lat waż­ną funk­cję eko­lo­gicz­ną. Zna­la­zło w nich schro­nie­nie wie­le cen­nych gatun­ków roślin i zwie­rząt, m.in. danie­le, bobry, jeno­ty i łosie, a swo­je sie­dli­ska ma na tere­nie par­ku oko­ło 140 gatun­ków pta­ków. Po ponad 150 latach kon­cep­cja zrów­no­wa­żo­ne­go gospo­da­ro­wa­nia gen. Chła­pow­skie­go zna­la­zła uzna­nie za stwo­rze­nie opty­mal­ne­go eko­sys­te­mu wiej­skie­go, któ­ry ide­al­nie nada­je się dla rol­nic­twa ekologicznego.

Dobry­mi baza­mi wypa­do­wy­mi do zwie­dza­nia Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go im. gen. Dezy­de­re­go Chła­pow­skie­go są poło­żo­ny za jego zachod­nią gra­ni­cą Kościan oraz leżą­cy po wschod­niej stro­nie Śrem. W obu mia­stecz­kach moż­na odna­leźć po kil­ka zajaz­dów i pen­sjo­na­tów. Nie bra­ku­je w nich też wie­lu cie­ka­wych i uro­kli­wych zabyt­ków. Nie­da­le­ko par­ku znaj­du­je się też aglo­me­ra­cja poznań­ska. Podróż pocią­giem z cen­trum sto­li­cy Wiel­ko­pol­ski do Kościa­na zaj­mu­je rap­tem 45 minut. Wystar­czy więc dopła­cić do bile­tu kole­jo­we­go kil­ka zło­tych za prze­wóz rowe­ru i moż­na w cią­gu całe­go dnia zwie­dzać park gen. Chła­pow­skie­go wzdłuż i wszerz.

Do par­ku zaglą­da­ją chęt­nie miło­śni­cy jeź­dziec­twa, a to za spra­wą dwóch popu­lar­nych stad­nin koni: w pod­ko­ściań­skim Raco­cie oraz w Głę­bi­nie Sta­rym. W pierw­szej z tych miej­sco­wo­ści moż­na zatrzy­mać się w trzy­gwiazd­ko­wym hote­lu, urzą­dzo­nym w kla­sy­cy­stycz­nym pała­cu ksią­żąt Jabło­now­skich. XVIII-wiecz­na rezy­den­cja była przez lata miej­scem spo­tkań pol­skiej inte­li­gen­cji, ary­sto­kra­cji i wybit­nych twór­ców kul­tu­ry. Gości­li tu m.in. Józef Wybic­ki i Tade­usz Kościusz­ko. W okre­sie mię­dzy­wo­jen­nym pałac w Raco­cie był z kolei jed­ną z rezy­den­cji pre­zy­den­ta Igna­ce­go Mościc­kie­go. Obok stad­ni­ny i hote­lu cie­szy dziś oko m.in. zabyt­ko­wa powo­zow­nia. Z Raco­tu do Kościa­na pro­wa­dzi ścież­ka rowe­ro­wa, a na pie­szą wyciecz­kę moż­na się z nie­go wybrać do odda­lo­ne­go o oko­ło 10 km Czem­pi­nia, nie­bie­ski szlak tury­stycz­ny PTTK. W miej­sco­wo­ści tej war­to zwró­cić uwa­gę na XVIII-wiecz­ny Pałac Szoł­dr­skich, któ­ry jest jed­ną z naj­pięk­niej­szych baro­ko­wych rezy­den­cji w Wiel­ko­pol­sce. Wzdłuż nie­bie­skie­go szla­ku tury­stycz­ne­go moż­na podzi­wiać wie­le ze sta­rych zadrze­wień śród­po­lo­wych z cza­sów gen. Chłapowskiego.

Kolej­nym cie­ka­wym obiek­tem na tere­nie par­ku jest pałac Chła­pow­skich w Tur­wi, w któ­rym mie­ści się obec­nie sta­cja badaw­cza Pol­skiej Aka­de­mii Nauk. W pobli­skim Rąbi­niu moż­na odna­leźć zabyt­ko­wą nekro­po­lię rodzi­ny Chła­pow­skich. Moż­na do niej dotrzeć z Tur­wi, obie­ra­jąc pro­wa­dzą­cy na połu­dnio­wy wschód, czer­wo­ny szlak tury­stycz­ny. Trakt z Rąbi­nia pro­wa­dzi dalej na zachód, do Roga­cze­wa Małe­go, w któ­rym stoi uro­kli­wy dwo­rek szla­chec­ki z XIX w. W pobli­żu moż­na obej­rzeć eks­po­zy­cję eko­lo­gicz­ną oraz park z wie­lo­ma pomni­ko­wy­mi drzewami.

Czer­wo­ny szlak z Rąbi­nia do Roga­cze­wa Małe­go krzy­żu­je się w pew­nym momen­cie z zie­lo­nym trak­tem PTTK z Tur­wi do leżą­ce­go kil­ka kilo­me­trów na połu­dnie Kopa­sze­wa. Znaj­du­je się w nim kolej­na z ze wspa­nia­łych, kla­sy­cy­stycz­nych rezy­den­cji Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go im. gen. Dezy­de­re­go Chła­pow­skie­go. Gościem pała­cu w Kopa­sze­wie był swe­go cza­su Adam Mic­kie­wicz, któ­ry wła­śnie w tym miej­scu miał napi­sać nie­któ­re frag­men­ty „Pana Tadeusza”.