Park Kra­jo­bra­zo­wy Pogó­rza Prze­my­skie­go roz­cią­ga się na połu­dnio­wy zachód od Prze­my­śla, we wschod­niej czę­ści woje­wódz­twa pod­kar­pac­kie­go. Moż­na w nim zna­leźć malow­ni­cze szla­ki, pro­wa­dzą­ce po łagod­nych, zale­sio­nych wznie­sie­niach i suchych doli­nach, roz­cią­ga­ją­cych się na pół­noc od Gór Sanoc­ko-Tuczyń­skich. Tysią­ce ludzi przy­jeż­dża­ją tu, aby odwie­dzić tutej­sze rene­san­so­we zam­ki, a tak­że popu­lar­ną wśród piel­grzy­mów Kal­wa­rię Pacławską.

Ponad 60 pro­cent powierzch­ni Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go Pogó­rza Prze­my­skie­go zaj­mu­ją lasy. Utwo­rzo­no w nim 9 rezer­wa­tów, a w ze wzglę­du na jego nie­zwy­kłe walo­ry przy­rod­ni­cze, pla­nu­je się w przy­szło­ści powo­łać na jego tere­nie nowy park naro­do­wy. Pogó­rze Prze­my­skie jest domem wie­lu cen­nych gatun­ków pta­ków, m.in. pusz­czy­ka ural­skie­go, orła przed­nie­go i orli­ka krzy­kli­we­go. Przez park kra­jo­bra­zo­wy prze­pły­wa­ją rze­ki San i Wiar, a tak­że wie­le pomniej­szych, gór­skich poto­ków. Gdzie­nie­gdzie wzdłuż gór­skich szla­ków moż­na obser­wo­wać pozo­sta­ło­ści po kamie­nio­ło­mach i daw­nych kopal­niach odkryw­ko­wych. W par­ku znaj­du­je się też wie­le cie­ka­wych zabyt­ków. Nie­ste­ty wie­le z tutej­szych wio­sek opu­sto­sza­ło po pol­sko-ukra­iń­skich kon­flik­tach etnicz­nych w cza­sie II woj­ny świa­to­wej, któ­re zosta­ły póź­niej przy­pie­czę­to­wa­ne powo­jen­ny­mi przesiedleniami.

Odwie­dza­jąc Park Kra­jo­bra­zo­wy Pogó­rza Prze­my­skie­go, moż­na zatrzy­mać się w jed­nym z licz­nych pen­sjo­na­tów i gospo­darstw agro­tu­ry­stycz­nych. Naj­wię­cej z nich dzia­ła w Prze­my­ślu, a tak­że pobli­skiej Łapa­jów­ce czy Kra­si­czy­nie. Poko­je gościn­ne moż­na zna­leźć też m.in. w Dyno­wie na pół­noc­no-zachod­nim skra­ju par­ku i w Kup­ni nad Sanem. War­to roz­po­cząć swo­ją wypra­wę do par­ku wła­śnie w Prze­my­ślu ze wzglę­du na jego sto­sun­ko­wo dobre sko­mu­ni­ko­wa­nie z inny­mi mia­sta­mi Pol­ski, a tak­że, aby zoba­czyć tutej­sze nie­ba­nal­ne zabyt­ki. Na ich cze­le nale­ży wymie­nić pięk­ny Zamek Kazi­mie­rzow­ski. Obiekt ten powstał w XIV w., a oko­ło 200 lat póź­niej został prze­bu­do­wa­ny w sty­lu rene­san­so­wym. W Prze­my­ślu war­to odwie­dzić też kla­sy­cy­stycz­ny pałac Lubo­mir­skich, baro­ko­wą archi­ka­te­drę z gotyc­kim pre­zbi­te­rium, póź­no­re­ne­san­so­wy klasz­tor kar­me­li­tów bosych, czy pozo­sta­ło­ści pre­ro­mań­skiej rotun­dy i ksią­żę­ce­go pala­tium na Wzgó­rzu Zamkowym.

Kolej­na uczta dla fanów daw­nej archi­tek­tu­ry cze­ka kil­ka kilo­me­trów na zachód od cen­trum Prze­my­śla, w leżą­cym już w obrę­bie Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go Pogó­rza Prze­my­skie­go Kra­si­czy­nie. Wzno­si się ta wspa­nia­ły, rene­san­so­wy zamek rodu Kra­sic­kich. Przez miej­sco­wość tą prze­bie­ga zna­ko­wa­ny na nie­bie­sko, ponadre­gio­nal­ny szlak tury­stycz­ny z Rze­szo­wa do Gry­bo­wa. Podą­ża­jąc nim z Kra­si­czy­na na połu­dnie, w głąb par­ku, moż­na dotrzeć do malow­ni­czo poło­żo­nej wśród łagod­nych wznie­sień i pół upraw­nych wsi Olsza­ny, w któ­rej war­to zoba­czyć zabyt­ko­wą cer­kiew św. Micha­ła Archanioła.

Następ­nie nie­bie­ski szlak pro­wa­dzi przez Dybaw­kę Dol­ną na Wapiel­ni­cę. Jest to wno­szą­cy się na 394 m n.p.m. szczyt, w któ­re­go pobli­żu moż­na zoba­czyć pozo­sta­ło­ści jed­ne­go z XIX-wiecz­nych for­tów daw­nej Twier­dzy Prze­my­skiej. Stąd szlak pro­wa­dzi na 495-metro­wą górę Szy­be­ni­ca, a dalej do leżą­cej na połu­dnio­wo-wschod­nim skra­ju Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go Pogó­rza Prze­my­skie­go wsi Huw­ni­ki z kolej­ną zabyt­ko­wą cer­kwią. Stąd już nie­da­le­ko do odwie­dza­nej co roku przez tysią­ce piel­grzy­mów Kal­wa­rii Pacław­skiej. Moż­na w niej zwie­dzić cie­ka­wy kościół oraz wie­le zabyt­ko­wych kapli­czek z XVIII i XIX w. W cza­sie odpu­stu, wiel­kie pro­ce­sje piel­grzy­mów prze­cho­dzą w tym miej­scu na spe­cjal­nie dla nich wybu­do­wa­nych, pie­szych kład­kach nad płyt­kim Wia­rem. Co bar­dziej odważ­ni pod­cią­ga­ją wte­dy nogaw­ki i poko­nu­ją rze­kę w bród.