Park Kra­jo­bra­zo­wy Sude­tów Wał­brzy­skich znaj­du­je się w połu­dnio­wej czę­ści woje­wódz­twa dol­no­ślą­skie­go, przy gra­ni­cy pol­sko-cze­skiej i roz­po­czy­na się już na połu­dnio­wych przed­mie­ściach Wał­brzy­cha. Moż­na tu zna­leźć wie­le malow­ni­czych, gór­skich szla­ków. Let­niej wypra­wy w te rejo­ny nie poża­łu­ją na pew­no wiel­bi­cie­le zam­ków i innych zabyt­ków. Zimą do par­ku ścią­ga­ją nato­miast tłum­nie ama­to­rzy zjaz­do­we­go i bie­go­we­go narciarstwa.

Park obej­mu­je swym zasię­giem czę­ści Gór Kamien­nych i Gór Wał­brzy­skich, zali­cza­nych do Sude­tów Środ­ko­wych. Naj­wyż­szym wznie­sie­niem jest w tym rejo­nie 936-metro­wa Wali­gó­ra. Przez tery­to­rium Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go Sude­tów Wał­brzy­skich prze­pły­wa kil­ka gór­skich poto­ków, a pra­wie 90 pro­cent jego tery­to­rium sta­no­wią lasy, głów­nie świer­ko­we. Jest on mek­ką dla wiel­bi­cie­li gór­skich wędró­wek, a tak­że waż­ną osto­ją dzi­kiej przy­ro­dy. Żyją w nim m.in. jele­nie szla­chet­ne, dzi­ki, sar­ny, lisy i zające.

Wie­le hote­li i domów wypo­czyn­ko­wych moż­na zna­leźć w poło­żo­nej na pół­noc­no-wschod­nim skra­ju par­ku Jedli­nie Zdrój. Jest to bar­dzo sta­re uzdro­wi­sko, do któ­re­go od poło­wy XVIII w. przy­jeż­dża­li kura­cju­sze z całych Nie­miec. Do koń­ca II woj­ny świa­to­wej mia­sto nosi­ło nazwę Char­lot­ten­brunn. Moż­na w nim zoba­czyć wie­le zabyt­ko­wych domów zdro­jo­wych z XVIII, XIX i XX w. Cie­ka­wym obiek­tem jest też ponad 100-let­nia, drew­nia­na remi­za stra­żac­ka. Oko­ło 7 km na pół­noc­ny-zachód od Jedli­ny Zdrój, na stro­mym, zale­sio­nym zbo­czu nad Jezio­rem Bystrzyc­kim wzno­szą się wspa­nia­łe ruiny Zam­ku Grod­no (niem. Kryns­burg). W śre­dnio­wie­czu była to naj­więk­sza, ksią­żę­ca twier­dza na Ślą­sku. Zamek jest dziś czę­ścio­wo odre­stau­ro­wa­ny i mie­ści się w nim Muzeum Regio­nal­ne PTTK.

Chcąc zatrzy­mać się w samym ser­cu Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go Sude­tów Wał­brzy­skich, moż­na wyna­jąć pokój w roman­tycz­nym, przed­wo­jen­nym schro­ni­sku „Andrze­jów­ka” przy Ryb­ni­cy Leśnej. Leży ono na wyso­ko­ści 796 m n.p.m. u pod­nó­ża Wali­gó­ry i w pobli­żu Prze­łę­czy Trzech Dolin, gdzie w sezo­nie zimo­wym dzia­ła­ją 3 wycią­gi nar­ciar­skie. Co roku przy „Andrze­jów­ce” orga­ni­zo­wa­ny jest słyn­ny „Bieg Gwar­ków”, w któ­rym star­tu­ją set­ki wiel­bi­cie­li bie­gó­wek z całej Polski.

Prze­łęcz Trzech Dolin przy schro­ni­sku „Andrze­jów­ka” jest waż­nym punk­tem krzy­żo­wa­nia się szla­ków tury­stycz­nych w Górach Kamien­nych. Na punk­ty wido­ko­wej na naj­wyż­szej w tym rejo­nie Wali­gó­rze moż­na z niej dotrzeć szla­kiem żół­tym. Trakt ten docie­ra do prze­łę­czy z Soko­łow­ska, w któ­rym moż­na zna­leźć parę domów wcza­so­wych. Cie­ka­wost­ka­mi w tej miej­sco­wo­ści są ruiny neo­go­tyc­kie­go sana­to­rium oraz nie­wiel­ka, cegla­na cer­kiew św. Micha­ła Archa­nio­ła z 1900 r. Atrak­cyj­nym przy­stan­kiem na żół­tym szla­ku tury­stycz­nym są tak­że ruiny Zam­ku Rado­sno z XIII w.

Przez szczyt Wali­gó­ry prze­bie­ga odga­łę­zie­nie dość wyma­ga­ją­ce­go, nie­bie­skie­go szla­ku rowe­ro­we­go z Głu­szy­cy przez Rado­sną do Prze­łę­czy Trzech Dolin. U pod­nó­ża góry wie­dzie nato­miast pie­szy, nie­bie­ski szlak tury­stycz­ny, któ­ry z tej samej prze­łę­czy wspi­na się na Sucha­wę, wznie­sie­nie o wyso­ko­ści 928 m n.p.m.