Pole­ski Park Kra­jo­bra­zo­wy leży we wschod­niej czę­ści woje­wódz­twa lubel­skie­go i sta­no­wi otu­li­nę par­ku naro­do­we­go o tej samej nazwie. Two­rzą one wspól­nie jed­ną z naj­istot­niej­szych enklaw dzi­kiej przy­ro­dy we wschod­niej Pol­sce. Tutej­sze mokra­dła są praw­dzi­wym kró­le­stwem wod­nych pta­ków, a oko­licz­ne jezio­ra są świet­nym miej­scem do wędkowania.

Na rów­nin­nym tere­nie Pole­skie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go moż­na zna­leźć wie­le jezior, sta­wów, łąk i tor­fo­wisk. Nie­znacz­ną część jego powierzch­ni sta­no­wią obsza­ry leśne. Park ota­cza niczym wie­niec poro­śnię­ty nie­prze­by­tą pusz­czą Pole­ski Park Naro­do­wy. Od zacho­du sąsia­du­je nato­miast z Par­kiem Kra­jo­bra­zo­wym Poje­zie­rze Łęczyń­skie. Wszyst­kie trzy obsza­ry ochron­ne two­rzą spój­ny i nie­zwy­kle inte­re­su­ją­cy pod wzglę­dem przy­rod­ni­czym i tury­stycz­nym mikro­re­gion. W Pole­skim Par­ku Kra­jo­bra­zo­wym moż­na zna­leźć zbio­ro­wi­ska cen­nych roślin tor­fo­wi­sko­wych. Jest on też praw­dzi­wym kró­le­stwem wod­nych i błot­nych pta­ków, m.in. żura­wi, gęgaw i łabędzi.

Naj­więk­szym akwe­nem na obsza­rze Pole­skie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go, jak i na całym Poje­zie­rzu Łęczyń­sko-Wło­daw­skim jest reten­cyj­ne Jezio­ro Wytyc­kie. Leży ono w jego połu­dnio­wo-wschod­niej czę­ści i sta­no­wi cześć sys­te­mu wod­ne­go kana­łu, któ­ry łączy ze sobą rze­ki Wieprz i Krzna. Jest on cie­ka­wym szla­kiem wod­nym dla kaja­ka­rzy. Nie­ste­ty, bada­nia wyka­za­ły, że wybu­do­wa­ny na prze­ło­mie lat 50-tych i 60-tych XX w. kanał ma bar­dzo nega­tyw­ny wpływ na natu­ral­ne śro­do­wi­sko Pole­sia, trwa­le zakłó­ca­jąc miej­sco­we sto­sun­ki wod­ne i przez to szko­dząc miej­sco­wej flo­rze i faunie.

W wie­lu miej­sco­wo­ściach par­ku moż­na zna­leźć gospo­dar­stwa agro­tu­ry­stycz­ne, dom­ki let­ni­sko­we do wyna­ję­cia oraz pola namio­to­we. Noc­le­gów war­to poszu­kać m.in. w Kolo­nii Wytycz­no nad Jezio­rem Wytyc­kim. To bar­dzo spo­koj­ne miej­sce, usy­tu­owa­ne wśród mozai­ki pól. Moż­na tam łatwo dotrzeć dro­gą woje­wódz­ką nr 82. Cie­ka­wym obiek­tem do zoba­cze­nia w tej miej­sco­wo­ści jest drew­nia­ny, powo­jen­ny kościółek.

Przez Wytycz­no prze­bie­ga ozna­ko­wa­ny na nie­bie­sko, tury­stycz­ny szlak „Poje­zier­ny Pół­noc­ny”. Pro­wa­dzi on na pół­noc, wzdłuż brze­gów Jezio­ra Wytyc­kie­go. Docie­ra następ­nie do Łowi­szo­wa, w któ­rym znaj­du­je się pomnik upa­mięt­nia­ją­cy pol­skich żoł­nie­rzy ochro­ny pogra­ni­cza, pole­głych w tym miej­scu w wal­kach z armią radziec­ką w 1939 r. Nie­bie­ski trakt wie­dzie dalej na roz­le­głe obsza­ry tor­fo­wi­sko­we o nazwie Dur­ne Bagno. Aby obej­rzeć je w całej oka­za­ło­ści, moż­na tu się wspiąć na kil­ku­me­tro­wą, drew­nia­ną wie­żę wido­ko­wą. Następ­nie szlak pro­wa­dzi przez przy­sió­łek Wiel­ki Łan na teren Pole­skie­go Par­ku Naro­do­we­go, gdzie bar­dzo cie­ka­wym przy­stan­kiem jest wie­ża wido­ko­wa przy Sta­wie Głębokim.

Będąc na pół­noc­nym brze­gu Jezio­ra Wytyc­kie­go, moż­na tak­że wybrać się na wyciecz­kę żół­tym szla­kiem „Kra­wę­dzio­wym PPN”. Pro­wa­dzi on m.in. do Zału­cza Sta­re­go, w któ­rym znaj­du­je się Ośro­dek Dydak­tycz­no-Muze­al­ny Pole­skie­go Par­ku Narodowego.