Spal­ski Park Kra­jo­bra­zo­wy leży na wschod­nim skra­ju woje­wódz­twa łódz­kie­go, tuż przy Toma­szo­wie Mazo­wiec­kiem. Jest ide­al­nym miej­scem do aktyw­ne­go wypo­czyn­ku, w tym spły­wów kaja­ko­wych. Więk­szość jego powierzch­ni zaj­mu­ją lasy Pusz­czy Pil­skiej. Towa­rzy­szą im łąki i pola upraw­ne oraz kil­ka bar­dzo malow­ni­czych miejscowości.

Spal­ski Park Kra­jo­bra­zo­wy leży w doli­nie rze­ki Pili­cy. Pora­sta­ją­ca go Pusz­cza Pil­ska, wbrew swo­jej nazwie, ma w prze­wa­ża­ją­cej mie­rze cha­rak­ter lasów gospo­dar­czych. Nie znaj­dzie się tu nie­prze­by­tych kniei z pnia­mi drzew prze­wró­co­ny­mi w poprzek dro­gi lub nazna­czo­ny­mi pazu­ra­mi niedź­wie­dzia. Zasa­dzo­ny ludz­ką ręką las to jed­nak rów­nież śpiew pta­ków, bogac­two grzy­bów, dają­ce się zauwa­żyć tu i ówdzie wie­wiór­ki oraz rzad­kie pta­ki. Co waż­niej­sze, nie bra­ku­je w nich ozna­ko­wa­nych oraz nie­ozna­ko­wa­nych szla­ków pie­szych i rowe­ro­wych, któ­ry­mi moż­na cały­mi dnia­mi dokład­nie eks­plo­ro­wać oko­li­cę. W Spal­skim Par­ku Kra­jo­bra­zo­wym da się też zna­leźć wie­le sta­rych, pomni­ko­wych drzew. Żyją wśród nich m.in. jele­nie, sar­ny, dzi­ki i danie­le. Stwier­dzo­no tu też wystę­po­wa­nie prze­szło 200 gatun­ków ptaków.

Odwie­dza­jąc park, moż­na zatrzy­mać się w hote­lu, gospo­dar­stwie tury­stycz­nym lub ośrod­ku wypo­czyn­ko­wym m.in. w trzech oto­czo­nych lasem miej­sco­wo­ściach, leżą­cych nad Pili­cą: Spa­li, Ino­wło­dzu i Kozłow­cu. Wie­lo­ma miej­sca­mi noc­le­go­wy­mi dys­po­nu­je też poło­żo­ny na zachod­nim skra­ju par­ku Toma­szów Mazo­wiec­ki. War­to choć na chwi­le wstą­pić do tego ostat­nie­go mia­sta, aby zoba­czyć wie­le sta­rych kamie­nic z okre­su pol­skiej Kon­gre­sów­ki. Naj­cen­niej­sze z tutej­szych zabyt­ków pocho­dzą z XIX w. Wśród nich wymie­nić nale­ży kla­sy­cy­stycz­ny kościół św. Anto­nie­go i neo­go­tyc­ką świą­ty­nię ewan­ge­lic­ko-augs­bur­ską, a tak­że kla­sy­cy­stycz­ny Pałac Ostrow­skich, w któ­rym dziś mie­ści się muzeum.

Z Toma­szo­wa Mazo­wiec­kie­go moż­na popły­nąć do ser­ca Spal­skie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go kaja­kiem. Szlak wod­ny Pili­cy docie­ra do tego mia­sta z Sule­jo­wa i tam­tej­sze­go zbior­ni­ka reten­cyj­ne­go. Na tere­nie par­ku wie­dzie wśród nie­ure­gu­lo­wa­nych, zale­sio­nych brze­gów spo­koj­nie mean­dru­ją­cej Pili­cy. Mija kolej­no Cie­bło­wi­ce Małe, Spa­łę i Ino­włódz, a następ­nie zmie­rza dalej, w kie­run­ku Kozłow­ca. Swe­go cza­su w lasach wokół Spa­ły lubił polo­wać rosyj­ski car Alek­san­der III. Wybu­do­wa­no tu dla nie­go drew­nia­ny pała­cyk oraz hote­le dla jego gości. Rezy­den­cja nie prze­trwa­ła II woj­ny świa­to­wej, nato­miast do dziś moż­na spa­ce­ro­wać po ota­cza­ją­cym ją kie­dyś, ele­ganc­kim par­ku. Zacho­wa­ne meta­lo­we słup­ki z bra­my wjaz­do­wej do posia­dło­ści oraz budy­nek car­skiej toa­le­ty zosta­ły nato­miast prze­nie­sio­ne do Skan­se­nu Rze­ki Pili­cy w Toma­szo­wie Mazowieckim.

Obo­wiąz­ko­wym przy­stan­kiem na szla­ku wod­nym po Pili­cy jest Ino­włódz, w któ­rym wzno­si się wspa­nia­ły, romań­ski kościół św. Idzie­go. Histo­ria tej kamien­nej świą­ty­ni z wyso­ką, okrą­głą wie­żą się­ga XII w. Jej ory­gi­nal­ne mury nie prze­trwa­ły do naszych cza­sów i zosta­ły zre­kon­stru­owa­ne w latach 30-stych XX w. Dzię­ki temu po prze­kro­cze­niu wrót ino­włodz­kiej świą­ty­ni może­my się prze­nieść myśla­mi w cza­sy dyna­stii Pia­stów. Świą­ty­nia ma cha­rak­ter obron­ny i w prze­szło­ści w razie nie­bez­pie­czeń­stwa mogła się w niej schro­nić miej­sco­wa lud­ność. Istot­nie, śre­dnio­wie­cze w Pol­sce było cza­sem dość nie­spo­koj­nym. Ist­nie­ją­cy kie­dyś przy koście­le św. Idzie­go klasz­tor bene­dyk­ty­nek został znisz­czo­ny w XIII w. pod­czas tatar­skie­go najazdu.

Przez Spal­ski Park Kra­jo­bra­zo­wy prze­bie­ga tak­że ozna­ko­wa­ny na zie­lo­no szlak tury­stycz­ny PTTK, któ­rym moż­na dojść ze Spa­li do Sta­ni­cy Har­cer­skiej w pobli­żu wsi Kró­lo­wa Wola. Następ­nie trakt docie­ra do wsi Gli­na na pół­noc­nym skra­ju par­ku i wie­dzie dalej brze­ga­mi rze­ki Lucią­ża do Kozłowca.