pieszy żółty

Żółty szlak pieszy ze schroniska „Murowaniec” nad Wielki Staw Polski przez przełęcz Krzyżne

Szlak prowadzi z walnej Doliny Suchej Wody Gąsienicowej, a dokładnie ze schroniska „Murowaniec”, przez piękną i zazwyczaj odludną Dolinę Pańszczycę na Przełęcz Krzyżne, z której schodzimy stromą ścieżką na stronę walnej Doliny Białki, a precyzyjniej – jej składowej Doliny Roztoki.

W pierwszym odcinku szlak przecina Zadni Upłaz, odchodzący od Żółtej Turni, i łagodnie zagłębia się w Pańszczycę. Wiedzie nieopodal niewielkiego Czerwonego Stawu. Przed nami imponujący rozległością i poprzecinany licznymi żlebami masyw Koszystej, kulminujący w Waksmundzkim Wierchu, a następnie Przełęcz Krzyżne, Kopa nad Krzyżnem, Turnia Ptak i imponujące Buczynowe Turnie. Po prawej stronie masyw Żółtej Turni. Ścieżka zaczyna wznosić się coraz bardziej stromo aż na Krzyżne. Przełęcz ma duże znaczenie turystyczne i topograficzne. Nad Krzyżnem znajduje się punkt zwornikowy, od którego odchodzą 3 granie: Wołoszyna, Koszystej i grań, którą wiedzie słynna Orla Perć. Krzyżne to także zakończenie tego podniebnego szlaku.

My jednak schodzimy z przełęczy na drugą, południową stronę grani. Widok stamtąd należy do najwspanialszych w Tatrach. Pod nami zawieszona Dolinka Buczynowa, jeszcze niżej – głęboko wcięta zielona Dolina Roztoki, której dnem płynie Potok Roztok, oraz, na prawo, rozległa Dolina Pięciu Stawów Polskich i jej otoczenie. Teraz schodzimy stromą ścieżką, wiodącą zakosami, a następnie trawersującą próg Dolinki Buczynowej. Jego zakończenie znajduje się przy Wielkim Stawie Polskim. Stąd niebieskim szlakiem możemy w ciągu kwadransa dojść do schroniska w Dolinie Pięciu Stawów Polskich.

Szlak dla „rozchodzonych” turystów, długi i stromy, jednak bez większych trudności technicznych i sztucznych ułatwień. Zimą wyłącznie dla osób obytych w zimowej turystyce górskiej i odpowiednio wyposażonych (czekan, raki, zestaw lawinowy). Stoki opadające z Krzyżnego zarówno do Pańszczycy, jak i Roztoki, są zimą zagrożone lawinami.