Wdec­ki Park Kra­jo­bra­zo­wy leży na pół­noc­nym skra­ju woje­wódz­twa kujaw­sko-pomor­skie­go i obej­mu­je wschod­nią część Borów Tuchol­skich. Jest to leśna kra­ina z wie­lo­ma rze­ka­mi i jezio­ra­mi, ide­al­nie nada­ją­ca się do tury­sty­ki pie­szej oraz rowe­ro­wej, jak i na spły­wy kajakowe.

Park chro­ni cen­ne przy­rod­ni­czo obsza­ry nad środ­ko­wym bie­giem rze­ki Wdy. Przez jego tery­to­rium prze­pły­wa­ją tak­że jej mniej­sze dopły­wy: Pru­si­na, Rysz­ka i Sobiń­ska Stru­ga. Pra­wie 60 pro­cent powierzch­ni Wdec­kie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go zaj­mu­ją lasy, zamiesz­ka­łe m.in. przez jele­nie, sar­ny, ryjów­ki i kil­ka gatun­ków nie­to­pe­rzy. W licz­nych na tere­nie par­ku, polo­dow­co­wych jezio­rach oraz w rze­kach plu­ska­ją się bobry i wydry. Bory Tuchol­skie nad Wdą to tak­że teren sie­dli­sko­wy pra­wie 150 gatun­ków ptaków.

Na tere­nie par­ku moż­na odna­leźć wie­le pen­sjo­na­tów, ośrod­ków wypo­czyn­ko­wych i gospo­darstw agro­tu­ry­stycz­ny. Dobrym pomy­słem jest zatrzy­ma­nie się we wsi Tleń, leżą­cej nad roz­le­głym Jezio­rem Żur­skim. Jest ono dość wąskim i bar­dzo dłu­gim, reten­cyj­nym akwe­nem, powsta­łym po spię­trze­niu wód rze­ki Wdy. Ide­al­nie nada­je się przy tym do eks­plo­ra­cji przez kaja­ka­rzy, któ­rzy mogą się tu zatrzy­mać w sta­ni­cy wod­nej w Tle­niu. Zalew Żur­ski (zwa­ny też Zbior­ni­kiem Żurow­skim) ma dość uroz­ma­ico­ną linię brze­go­wą i kil­ka wyse­pek. Poza roz­rzu­co­ny­mi wokół jego brze­gów osa­da­mi, moż­na się zatrzy­mać na noc­leg np. w pobli­skiej miej­sco­wo­ści Osie, w któ­rej znaj­du­je się sie­dzi­ba władz Wdec­kie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go i jego cen­trum dydak­tycz­ne. Naj­cen­niej­szym zabyt­kiem w Osiach jest XIX-wiecz­ny kościół para­fial­ny z wyso­ką wie­żą, któ­ry został grun­tow­nie prze­bu­do­wa­ny w latach mię­dzy­wo­jen­nych. W miej­sco­wo­ści war­to też zwró­cić uwa­gę na kil­ka cie­ka­wych pomni­ków przy­ro­dy. Zali­cza się do nich, poza kil­ko­ma sędzi­wy­mi drze­wa­mi, ogrom­ny głaz narzu­to­wy, któ­ry spo­czy­wa przy sie­dzi­bie miej­sco­we­go nadleśnictwa.

Z miej­sco­wo­ści Osie na teren par­ku wycho­dzi zie­lo­ny szlak łącz­ni­ko­wy, któ­ry po prze­by­ciu 4 km dopro­wa­dza do czer­wo­ne­go trak­tu im. Z. Zygle­ra. Tym ostat­nim moż­na okrą­żyć całe Jezio­ro Żur­skie. Z Tle­nia pro­wa­dzi on do miej­sco­wo­ści Grzy­bek, za któ­rą docho­dzi się do skrzy­żo­wa­nia czer­wo­ne­go szla­ku czer­wo­ne­go z żół­tym szla­kiem tury­stycz­nym im. A. Hof­f­man­na. Następ­nie mija się obję­te rezer­wa­tem przy­ro­dy Jezio­ro Ciche i docho­dzi do Wierz­chów. Po zato­cze­niu pętli wokół Zale­wu Żur­skie­go, czer­wo­ny szlak docie­ra znów do sta­ni­cy wod­nej w Tleniu.

Trakt żół­ty im. A. Hof­f­man­na pro­wa­dzi z Tle­nia przez Grzy­bek do miej­sco­wo­ści Żur, w któ­rej nie­wiel­ka Sobiń­ska Stru­ga ucho­dzi do Wdy. Następ­nym przy­stan­kiem na szla­ku jest sta­ra wieś Gró­dek, w któ­rej moż­na zoba­czyć zabyt­ko­wą elek­trow­nię wod­ną na Wdzie. Jej budo­wa zosta­ła zaini­cjo­wa­na przez jesz­cze Niem­ców, przed wybu­chem I woj­ny świa­to­wej, a póź­niej dokoń­czo­na przez pol­skich inży­nie­rów w okre­sie mię­dzy­wo­jen­nym. Żół­ty szlak tury­stycz­ny im. A. Hof­f­man­na koń­czy się we wsi Leosia, w któ­rej moż­na zoba­czyć kolej­ny, gigan­tycz­ny głaz narzu­to­wy, zwa­ny Kamie­niem św. Wojciecha.