Welski Park Kra­jo­bra­zo­wy leży w doli­nie rze­ki Wel, na połu­dnio­wo-zachod­nim skra­ju woje­wódz­twa war­miń­sko-mazur­skie­go. Jego rzeź­ba tere­nu jest bar­dzo zróż­ni­co­wa­na i moż­na w nim napo­tkać wie­le polo­dow­co­wych jezior. Cen­ne zabyt­ki par­ku przy­po­mi­na­ją o nie­zwy­kłej, pol­sko-pru­skiej histo­rii regionu.

Na tere­nie Welskie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go znaj­du­je się 13 dużych jezior, a roz­le­głe rów­ni­ny sąsia­du­ją z more­no­wy­mi wznie­sie­nia­mi. Miej­sco­wy kra­jo­braz two­rzy tak­że mozai­ka pól upraw­nych, lasów i pastwisk. Dobrze nawod­nio­ny park jest waż­nym tere­nem sie­dli­sko­wym pta­ków. Żyją tu m.in. mewy śmiesz­ki, czaj­ki, per­ko­zy i żura­wie. Nad brze­ga­mi rze­ki Wel i miej­sco­wych akwe­nów widać tak­że śla­dy dzia­łal­no­ści bobrów. W naj­cen­niej­szych przy­rod­ni­czo zakąt­kach par­ku utwo­rzo­no w sumie 5 rezer­wa­tów przyrody.

Naj­lep­szą bazą noc­le­go­wą na obsza­rze Welskie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go dys­po­nu­je zlo­ka­li­zo­wa­ny w jego połu­dnio­wej czę­ści Lidz­bark i jego naj­bliż­sze oko­li­ce. Jest to sta­re mia­sto, leżą­ce nad wschod­nim brze­giem Jezio­ra Lidz­bar­skie­go. Po zachod­niej stro­nie tego duże­go akwe­nu roz­po­czy­na­ją się roz­le­głe lasy Górz­nień­sko-Lidz­bar­skie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go. Przez Lidz­bark prze­bie­ga popu­lar­ny szlak kaja­ko­wy po rze­ce Wel, któ­rym moż­na dotrzeć do wie­lu jezior i miej­sco­wo­ści Welskie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go. Odwie­dza­jąc to mia­sto, war­to zoba­czyć XVIII-wiecz­ny kościół św. Woj­cie­cha, pozo­sta­ło­ści gotyc­kiej basz­ty zam­ko­wej z XIV w. i ewan­ge­lic­ki zbór z XIX w. Całe zało­że­nie urba­ni­stycz­ne lidz­bar­skiej sta­rów­ki zacho­wa­ło swój ory­gi­nal­ny cha­rak­ter z pierw­szej poło­wy XIV w.

Z Lidz­bar­ku wycho­dzi nie­bie­ski szlak rowe­ro­wy, zata­cza­ją­cy pętlę wokół Jezio­ra Lidz­bar­skie­go. Ten 7‑kilometrowy trakt pro­wa­dzi zale­sio­nym brze­giem akwe­nu, aż do sie­dzi­by tutej­sze­go nad­le­śnic­twa, któ­ra znaj­du­je się nad jego zachod­nią zatocz­ką. Następ­nie szlak wra­ca do mia­sta, mija­jąc kolej­ne pomo­sty i ośrod­ki wypoczynkowe.

Chcąc zwie­dzić doli­nę mean­dru­ją­cej rze­ki Wel, moż­na udać się z Lidz­bar­ka na pół­noc­ny zachód, wybie­ra­jąc żół­ty szlak rowe­ro­wy „Kuro­ja­dy”. Trakt wziął swo­ją nazwę od zato­pio­nej w leśnej gęstwi­nie, nie­wiel­kiej osa­dy, w któ­rej wzno­si się zabyt­ko­wy młyn wod­ny z czer­wo­nej cegły. W latach 80-tych XX w. został on prze­kształ­co­ny w nie­wiel­ką elek­trow­nię. W Kuro­ja­dach żół­ty szlak rowe­ro­wy prze­cho­dzi na pra­wy brzeg rze­ki Wel i bie­gnie dalej na pół­noc, wzdłuż jej krę­te­go kory­ta. Po dotar­ciu do sta­re­go fol­war­ku, szlak znów skrę­ca na zachód i po poko­na­niu most­ku pro­wa­dzi na połu­dnie, z powro­tem do Lidzbarka.

Cie­ka­wym miej­scem w Welskim Par­ku Kra­jo­bra­zo­wym jest też nie­wiel­ka miej­sco­wość Jeleń, poło­żo­na oko­ło 5 km na pół­noc­ny wschód od Lidz­bar­ka. Mie­ści się w niej sie­dzi­ba władz par­ku, a tak­że dwa muzea: etno­gra­ficz­ne i przy­rod­ni­cze. Cią­gną­cy się wzdłuż jed­nej uli­cy Jeleń leży nad Jezio­rem Jeleń­skim. Na zachod­nim brze­gu tego akwe­nu wyzna­czo­no rezer­wat „Bagno Koziana”.