Żer­kow­sko-Cze­szew­ski Park Kra­jo­bra­zo­wy leży w dorze­czu War­ty, w środ­ko­wej czę­ści woje­wódz­twa wiel­ko­pol­skie­go. Na tutej­szych tere­nach zale­wo­wych wystę­pu­je wie­le cen­nych gatun­ków roślin i zwie­rząt. Park jest waż­nym sie­dli­skiem pta­ków, a swo­im uro­kiem i nie­zwy­kły­mi zabyt­ka­mi od lat przy­cią­ga wie­lu tury­stów. Naj­cie­kaw­sze atrak­cje par­ku są ze sobą połą­czo­ne dosko­na­ły­mi szla­ka­mi rowerowymi.

Żer­kow­sko-Cze­szew­ski Park Kra­jo­bra­zo­wy cechu­je się bar­dzo uroz­ma­ico­ną jak na Wiel­ko­pol­skę rzeź­bą tere­nu, któ­ra jest wyni­kiem ostat­nie­go zlo­do­wa­ce­nia. Z tego powo­du jego połu­dnio­wa część jest też nazy­wa­na Szwaj­ca­rią Żer­kow­ską. Naj­wyż­sze wznie­sie­nia w tym rejo­nie to się­ga­ją­ca 161 m n.p.m. Łysa Góra i zale­d­wie o 6 m niż­sza Góra Żer­kow­ska. Park obej­mu­je natu­ral­ne kra­jo­bra­zy pra­do­li­ny Wisły i dopły­wa­ją­cej do niej Luty­ni. Wystę­pu­ją tu licz­ne sta­ro­rze­cza, czy­li małe jezior­ka będą­ce pamiąt­ką po daw­nym prze­bie­gu koryt rzek. W par­ku wyzna­czo­no trzy rezer­wa­ty przy­ro­dy: Cze­szew­ski Las, Dwu­na­stek i Dęb­no nad War­tą. Lasy Cze­szew­skie roz­cią­ga­ją się przede wszyst­kim w pół­noc­nej czę­ści Żer­kow­sko-Cze­szew­skie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go. Mają cha­rak­ter mie­sza­ny i sta­no­wią jeden z naj­cie­kaw­szych tego typu zacho­wa­nych obsza­rów w regio­nie. W połu­dnio­wej czę­ści par­ku kra­jo­braz jest nie­co bar­dziej uroz­ma­ico­ny. Sosno­we zagaj­ni­ki są tu poprze­ci­na­ne licz­ny­mi pola­mi upraw­ny­mi i łąka­mi. W par­ku zna­la­zło schro­nie­nie wie­le gatun­ków pta­ków, m.in. bocian czar­ny, cza­pla siwa, żuraw i bielik.

W Żer­kow­sko-Cze­szew­skim Par­ku Kra­jo­bra­zo­wym moż­na zatrzy­mać się pod namio­tem lub w gospo­dar­stwie tury­stycz­nym, np. w znaj­du­ją­cym się w połu­dnio­wej czę­ści par­ku Żer­ko­wie. W tej miej­sco­wo­ści moż­na też wyna­jąć wygod­ny pokój w tzw. Mic­kie­wi­czow­skim Cen­trum Tury­stycz­nym. Noc­le­gu moż­na rów­nież poszu­kać w leżą­cej kil­ka­na­ście kilo­me­trów od pół­noc­nych gra­nic par­ku Śro­dzie Wiel­ko­pol­skiej, czy leżą­cym w podob­nej odle­gło­ści na połu­dniu Jaro­ci­nie. Aby zwie­dzić park, moż­na też wybrać się na jed­no­dnio­wą wyciecz­kę z cał­kiem nie­źle sko­mu­ni­ko­wa­ne­go z nim Poznania.

Wie­le osób wybie­ra się tu spe­cjal­nie po to, aby obej­rzeć sto­ją­cy w środ­ko­wej czę­ści par­ku pałac w Śmie­ło­wie i urzą­dzo­ne w nim Muzeum im. Ada­ma Mic­kie­wi­cza. Ta wspa­nia­ła kla­sy­cy­stycz­na rezy­den­cja powsta­ła pod koniec XVIII w. Autor „Pana Tade­usza” bawił w niej z wizy­tą latem 1831 r. Muzeum wiesz­cza zosta­ło urzą­dzo­ne w sta­ran­nie wyre­mon­to­wa­nych salach, któ­ry­mi prze­szło 200 lat temu prze­cha­dza­ły się wytwor­ne damy, a wiel­ko­pol­scy maso­ni spo­ty­ka­li się na tajem­ne narady.

Przez Śmie­łów prze­bie­ga popu­lar­ny, czar­ny szlak rowe­ro­wy, któ­rym moż­na dotrzeć do Żer­ko­wa. Skrę­ca­jąc z nie­go w oko­li­cy Brzost­ko­wa w trakt zie­lo­ny, minie się po lewej stro­nie łagod­ne, zachod­nie zbo­cze Łysej Góry. W Żer­ko­wie war­to zwró­cić uwa­gę na histo­rycz­ny, owal­ni­co­wy układ urba­ni­stycz­ny miej­sco­wo­ści, a tak­że na malow­ni­czy, baro­ko­wy kościół, wznie­sio­ny tu w XVIII w. Z Żer­ko­wa moż­na doje­chać czer­wo­nym szla­kiem rowe­ro­wym do rezer­wa­tu Dęb­no nad War­tą, poło­żo­ne­go na zachod­nim skra­ju par­ku. Nie­opo­dal tego miej­sca leży sta­ra wieś Dęb­no, w któ­rej wzno­si się uni­kal­ny, jed­no­na­wo­wy kościół gotyc­ki z XV w. Przez Dęb­no prze­bie­ga ozna­ko­wa­ny na nie­bie­sko Nad­war­ciań­ski Szlak Rowe­ro­wy. Kie­ru­jąc się nim na pół­noc, moż­na dotrzeć do Orze­cho­wa i Czesz­wa. Następ­nie szlak skrę­ca na wschód i bie­gnie poza gra­ni­ce par­ku do zabyt­ko­wych Pyzdr i dalej, przez tere­ny sąsied­nie­go, Nad­war­ciań­skie­go Par­ku Kra­jo­bra­zo­we­go. Tę samą dro­gę moż­na też prze­być szla­kiem wod­nym. W tym rejo­nie Wiel­ko­pol­ski wiel­ką popu­lar­no­ścią cie­szą się spły­wy kajakowe.